Cultuur en kunstuitingen

De SGP pleit voor een sober maar doeltreffend cultuurbeleid, met name gericht op behoud van bestaande cultuur (objecten – gebouwen, landschapselementen) en lokale gewoonten en gebruiken. Daarbij zijn vooral twee richtlijnen van belang. In de eerste plaats de principiële richtlijn van de Bijbel. In de tweede plaats is de notie van belang dat cultuurbeleid geen kerntaak is van de overheid, maar een terrein waarop de overheid vooral faciliterend en stimulerend optreedt. Culturele vorming is een waardevol element. Deze vorming dient
wel genormeerd te worden door de Bijbel.

Concreet voor Capelle:

• De SGP is van mening dat kunst origineel en herkenbaar moet zijn en eenzodanige plaats en functie in de samenleving dient te hebben, dat financiële steun te rechtvaardigen is.
• De SGP vindt dat kunst de toets van de Bijbel moet kunnen doorstaan;
  kunstuitingen met een aanstootgevend en shockerend karakter en/of met grof en godslasterlijk woordgebruik dienen te worden tegengegaan en niet te worden gesubsidieerd.
• De SGP vindt dat het gemeentebestuur terughoudend moet zijn bij het
  opzetten van culturele activiteiten; in plaats daarvan wordt het particulier initiatief gestimuleerd.
• De SGP is er voorstander van dat slechts steun wordt verleend aan
  cultuuruitingen die betekenis hebben voor de lokale gemeenschap, waarbij de inhoud en/of vormgeving voldoen aan de in de Bijbel gestelde normen.
• De SGP wil de subsidie aan het Isalatheater aanzienlijk en structureel
  verminderen omdat een dergelijke voorziening geen taak is voor de overheid en daarom zichzelf dient te bedruipen.